دو تا پیرمرد با هم قدم می زدن و 20 قدم جلوتر همسرهاشون کنار هم به آرومی در حال قدم زدن بودن.
پیرمرد اول: «من و زنم دیروز به یه رستوران رفتیم که هم خیلی شیک و تر تمیز و با کلاس بود، هم کیفیت غذاش خیلی خوب بود و هم قیمت غذاش مناسب بود.»
یک دوستی بی نظیر!
یه مورچه صد بارم که دونش
بیوفته، صد دفعه ورش میداره
واس چی؟
واس این که امید داره...!
خداحافظ کمی غمگین،
به یاد اون همه تردید،
به یاد آسمونی که منو،
از چشم تو میدید....
اگه گفتم خداحافظ نه اینکه رفتنت سادس!
بدونی بی تو و با تو،
همینه رسم این دنیا.!
شاید سکوتی تلخ گویای دوست داشتنی شیرین باشد ...
حکیمی جعبه‌اى بزرگ پر از مواد غذایى و سکه و طلا را به خانه زنى با چندین بچه قد و نیم قد برد. زن خانه وقتى بسته‌هاى غذا و پول را دید شروع کرد به بدگویى از همسرش و گفت: «شوهر من آهنگرى بود که از روى بى‌عقلى دست راست و نصف صورتش را در یک حادثه در کارگاه آهنگرى از دست داد...
دختر کوچولو وارد بقالی شد و کاغذی به طرف بقال دراز کرد و گفت: «مامانم گفته چیزایی که در این لیست نوشته بهم بدی، اینم پولش.»
کم دانستن و پر گفتن؛
مثل نداشتن وزیاد
خرج کردن است!
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغ ها می کند
پرهایش سفید می ماند؛ ولی قلبش سیاه می شود
دوست داشتن کسی که لایق محبت نیست
اسراف محبت است...!
مادر پسر هشت ساله‌ای فوت کرد و پدرش با زن دیگری ازدواج کرد. یک روز پدرش از او پرسید: «پسرم به نظرت فرق بین مادر اولی و مادر جدید چیست؟»
